Ο Κήπος της Παναγίας και η Ελληνική Επανάσταση

Ο μετα-λογισμός και η μετά-ληψη της ανθρώπινης καρδιάς.

Πόσο ταιριαστό και βαθιά συμβολικό είναι ότι γιορτάζουμε μία εθνική επέτειο -την Επανάσταση του 1821- και μία μεγάλη γιορτή της θρησκείας -τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου-, την ίδια μέρα! Κάποιος μπορεί εύκολα να σκεφτεί ότι έπρεπε να είναι δύο ξεχωριστές γιορτές ώστε η θρησκεία να είναι διαχωρισμένη από την ιστορία του κράτους.

Στο εξωτερικό πεδίο αντίληψης, που κινείται με άξονα την επιφάνεια των πραγμάτων, αυτό φαίνεται σωστό. Αν όμως κοιτάξουμε ουσιαστικά και πιο συμβολικά, τότε διαπιστώνουμε ότι αυτά τα δύο γεγονότα σηματοδοτούν ένα μήνυμα και μία πνευματική διδαχή, που προσπαθεί να βρει τον δρόμο της ώστε να γίνει αντιληπτή στο σήμερα από εμάς.

Ο Κήπος της Παναγίας αναφέρεται σε μία πανανθρώπινη ποιότητα και όχι μία θρησκευτική ταυτότητα. Ο Κήπος της Παναγίας αφορά την καρδιακή νοημοσύνη που όταν ζωντανεύει, γεννά μέσα μας το σθένος και το κουράγιο, που μας καθιστούν ικανούς να κάνουμε πράξεις και δράσεις που ούτε οι ίδιοι δεν πιστεύαμε ότι μπορούμε. Αυτή είναι μία ενυπάρχουσα ποιότητα μέσα σε κάθε άνθρωπο.

Η καρδιακή νοημοσύνη υπερβαίνει την λογική, παρότι γνωρίζει τα λογικά δεδομένα. Δεν το κάνει από αφέλεια, ανοησία ή παρα-λογισμό. Το κάνει από μετα-λογισμό επειδή η καρδιά μετα-λαμβάνει το θεϊκό, και ακολουθεί μία ανώτερη, γνωρίζουσα νοημοσύνη.

Αυτό συνέβη με την Επανάσταση του 1821. Μία ιδέα ζωντάνεψε μέσα στον Κήπο της Καρδιάς μίας μικρής ομάδας ανθρώπων. Τόλμησαν να σκεφτούν μετά από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς ότι θα μπορούσαν ν’ ανατρέψουν την κατάσταση. Διανοήθηκαν το αδιανόητο: Ότι μπορούσαν να νικήσουν μία αυτοκρατορία. Πίστεψαν ότι αυτό, που η λογική έκρινε ως ολικά αδύνατο, ήταν δυνατό.

Απέχουμε μόνο δύο αιώνες από την απελευθέρωση και ήδη η ιδέα της Τουρκοκρατίας φαντάζει σαν μακρινή ιστορία, σκονισμένη και σχεδόν ξεχασμένη (αν και ακόμα παράγει συναισθηματική φόρτιση στο συλλογικό προς τους Οθωμανούς). Φανταστείτε εάν είχαν περάσει τέσσερις αιώνες...

Αυτό ακριβώς έγινε στην Ελληνική Επανάσταση. Μετά από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς, η ιδέα ότι ήταν δυνατό ν’ απελευθερωθούμε ζωντάνεψε. Αυτή η μικρή ομάδα ανθρώπων πίστεψε σ’ αυτή την ιδέα και η ιστορία απέδειξε ότι η πίστη όντως μετακινεί βουνά, ότι για το πνεύμα όλα είναι δυνατά.

Η πίστη είναι της καρδιάς. Μόνο ο Κήπος της Παν-άγιας Καρδιάς μας έχει το σθένος και το κουράγιο να πιστέψει στο λογικά αδύνατο, στο αδιανόητο, στο υπερβατικό, στο πνευματικά εφικτό.

Σήμερα γιορτάζουμε το παράδειγμα αυτής της μικρής αρχικής ομάδας που πίστεψε στο εφικτό της αδιανόητης ιδέας της εθνικής απελευθέρωσης μετά από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς. Η ιδέα τους δυνάμωσε, έφτιαξε κορμό, και άπλωσε κλαδιά μετα-λαμβανόμενη και κοινωνούμενη από τις καρδιές πολλών άλλων.

Η ιστορία του 1821 μας διδάσκει πως όταν ανοίξουμε τον Κήπο της Παν-άγιας Καρδιάς μας και πιστέψουμε με θέρμη στο εφικτό μίας ιδέας, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Γι’ αυτό οι δύο γιορτές ορθά ενώθηκαν και ορθά γιορτάζονται μαζί. Είναι οι δύο γιορτές μαζί που μεταφέρουν το πλήρες μήνυμα, που συνιστούν τον σύγχρονο ευ-αγγελισμό για την ελευθερία από τα σύγχρονα δεινά.

Σήμερα, Ημέρα των Καλών Ειδήσεων και Ημέρα απόδειξης της Δύναμης του Πνεύματος που κάνει το αδύνατο δυνατό, ας ανοίξουμε την καρδιά μας ώστε το Πνεύμα να σπείρει στο νου μας την ιδέα της ολικής θεραπείας, της παγκόσμιας υγείας, και της ανθρώπινης ομόνοιας. Ας πιστέψουμε με θέρμη ότι η οικουμενική υγεία είναι απόλυτα εφικτή, ας πιστέψουμε εκ καρδίας ότι η ακαριαία θεραπεία είναι δυνατή.

Αυτός θα είναι ο πιο ουσιαστικός εορτασμός για την Ημέρα που τιμάμε την δύναμη που έχει η πίστη της καρδιάς μας ν’ αλλάζει υλικά δεδομένα, να ελευθερώνει από δεινά, να φέρνει πάλι το καλό, το υγιές, και το όμορφο στην υλική πραγματικότητά μας.

Ας κάνουμε ξανά σήμερα μαζί την Επανάσταση ξερριζώνοντας την λογική αμφιβολία από το σκεπτικό μας, ανοίγοντας τον Κήπο της Παναγίας μέσα μας, πιστεύοντας στο μετα-λογικό δυνατό.

Με σκέψεις αγάπης,

Χαριτίνη