Παιδιά του Αιόλου

Ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσεις το δώρο που σου έχει δοθεί και να ανοίξεις τον ασκό του Αιόλού σου, φυσώντας με δύναμη για να πάρει μαζί του ό,τι δεν σου είναι χρήσιμο και ωφέλιμο. Κοίτα μέσα στον ασκό σου και εντόπισε τι δεν είναι ωφέλιμο για σένα...Μπορεί να είναι μία συνήθεια, μία νοοτροπία, μία συναισθηματική στάση,

μία βαθύτερη αίσθηση που σε ταλαιπωρεί, ένας φόβος που δεν σε αφήνει να χαρείς, μία δυσκολία να μιλήσεις και να πεις αυτό που νιώθεις, μία διάχυτη θλίψη, ένα φευγαλέο κενό, ένας παλιός πόνος... Γράψε σε ένα χαρτί αυτά που αμέσως έρχονται στο νου σου... Μην το ολυσκεφτείς...

Αυτά είναι έτοιμα τώρα να φύγουν από τον ασκό σου... Πήγαινε στο κέντρο της καρδιάς σου και πάρε τα μαζί σου... Μην αφήσεις κάτι στην άκρη και μην διστάσεις να τ' αναγνωρίσεις... Δεν είσαι μόνος, είναι πολλοί άλλοι μαζί σου που κάνουν ακριβώς αυτό σήμερα...Νιώσε τη ζεστασιά της καρδιάς σου και τη δύναμή της. Άσε τις να απλώσουν και πάρε το χαρτί μ’ αυτά που έγραψες.

Άναψε το κερί σου, συγκέντρωσε τον νου σου στη φλόγα του και στη ζεστασιά της καρδιάς σου. Διάβασε ψιθυριστά το πρώτο πράγμα στη λίστα σου, πάρε μία εισπνοή και με την εκπνοή σου συνειδητά φύσηξε και σβήσε τη φλόγα, διώχνοντας με τη δύναμη του ανέμου, της καρδιάς, και της ανάσας σου την πρώτη σκιά...Κοίτα το σβησμένο κερί και πες ψιθυριστά: «Έγινε, Έτσι Είναι.» Πάρε μία βαθιά ανάσα...Προχώρησε στο επόμενο, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Συνέχισε να ανάβεις το κερί και να το σβήνεις για κάθε ένα από αυτά που βάραιναν την πλάτη σου, την καρδιά σου και το σθένος σου...Τώρα, εισπνέοντας βαθιά, άναψε το κερί σου και δήλωσε: «Είμαι σε μία καινούργια στιγμή του εαυτού μου, είμαι σε μία καινούργια σελίδα της ζωής μου, ελεύθερος από τις παγίδες του παρελθόντος» Και ανέπνευσε παιδί του Αιόλου με δύναμη και πλήρως... ανέπνευσε όπως δεν είχες αναπνεύσει ποτέ μέχρι σήμερα, ανέπνευσε με δύναμη να καταστρέφεις το παλιό,

να μεταβάλλεις το τωρινό και να δημιουργείς το καινούργιο! Καλημέρα, παιδί του Αίολου.

Καλημέρα, καρδιά της δημιουργίας.