Ω, γλυκύ μου έαρ

Από το Α των ουρανών στο Ω της γαίας,

από το Α του απεριόριστου στο Ω του περιορισμένου,

από το Α της καλοσύνης στο Ω της αδιαφορίας,

από το Α της αδελφοσύνης στο Ω της εχθρότητας,

από το Α της ενότητας στο Ω της σύγκρισης,

από το Α της δύναμης στο Ω το φόβου.

Ο μέγας κύκλος της μέγιστης απόκλισης. Ο μέγας κύκλος για την μέγιστη σύγκλιση.

Και εσύ ζωές να τον διανύεις, προσπαθώντας να επιστρέψεις από το Ω στο Α,

χωρίς καν να υποψιάζεσαι πόσο μέσα στο Ω είναι κρυμμένο το Α.

Και εσύ να βαδίζεις ψηλαφίζοντας, αναζητώντας, ρωτώντας, ψάχνοντας το Α της Αγάπης μέσα στο Ω του βάθους του Ωκεανού.

Βαθιά κρυμμένο μέσα στην ΩραίΑ πύλη, έντεχνα καλυμμένο μέσα στην ΩραίΑ διαφορετικότητα, μυστήρια σκαλισμένο μέσα στην ΩραίΑ γραφή, αιθέρια ενσωματωμένο μέσα στην ΩραίΑ αντιπαλότητα.

Μυστήριο και κώδικας, γρίφος και δαίδαλος. Ω και Α, σήμερα φαίνονται ΩΑ.

Το τσόφλι τους σπάζει και σου αποκαλύπτουν σε μία στιγμή, άπιαστη από τον χρόνο, το δικό σου μυστήριο.

Ω, γλυκύ μου έαρ, πέρασε μέσα από την Ωραία πύλη, με όλη την ιερότητα που σου αρμόζει, και βρες σήμερα το Α του Άνθους που έκρυβες μέσα της.

Είναι όλο δικό σου.

Με αγάπη,

Χαριτίνη