Δίδυμος δρόμος
Έχοντας αφυπνιστεί και κάνοντας μία συνειδητή πορεία ζωής, σημαίνει ότι βαδίζεις σύμφωνα με το κάλεσμα του μύστη μέσα σου, ότι εμπνέεσαι από τον εσωτερικό σου ποιητή και ότι ενεργείς με την σοφία του εαυτού σου.
Να θυμάσαι πως είσαι ένα ανθρώπινο έμψυχο ον. Η ψυχή σου ποθεί να ενώσει τον ποιητή και μύστη με τον πρακτικό άνθρωπο, αυτόν που βαδίζει με τα δύο πόδια στην γη κατανοώντας αυτά που συμβαίνουν γύρω του, δρώντας με μία επίγνωση που ενώνει την πνευματική και την ανθρώπινη υπόστασή του.
Αυτός δεν είναι ένας δρόμος που τον ζούμε μόνο με το μυαλό ή μόνο με την καρδιά.
Η πνευματική εργασία δεν μπορεί να γίνει χωρίς η καρδιά να συμμετέχει. Όμως, εξίσου απαραίτητη είναι η συμμετοχή του μυαλού μας. Διαφορετικά, είμαστε αγείωτοι, απροσγείωτοι, ευάλωτοι σε αυταπάτες και επικίνδυνοι για τον εαυτό μας και τους άλλους.
Εάν απουσιάζει η κοινή λογική, δεν μπορούμε ν’ ακούσουμε το ένστικτό μας, την ψυχική μας διαίσθηση, και δεν καταλαβαίνουμε πότε πρέπει να επανεξετάσουμε ή ν’ αναθεωρήσουμε τις απόψεις ή την οπτική μας ή την ερμηνεία που δίνουμε σε πράγματα και καταστάσεις.
Όταν η κοινή λογική έχει μπλοκαριστεί, δεν έχουμε πλήρη αντίληψη το που στεκόμαστε και τι ακριβώς συμβαίνει μέσα μας ή γύρω μας ή που στέκεται ο άλλος που είναι απέναντί μας. Δεν έχουμε πλήρη επίγνωση και συναίσθηση αυτών που λέμε, - εάν αντιφάσκουμε, εάν ονειροβατούμε, εάν αυτοεξαπατώμαστε. Η λογική είναι απολύτως απαραίτητη στην πνευματική εξέλιξη, επειδή δεν αφήνει τα μυαλά να πάρουν αέρα και έτσι μας κρατά σε ισορροπημένη αντίληψη.
Όταν η καρδιά και η κοινή λογική είναι λειτουργικά, η σύνθεση είναι τέλεια και αλχημική για σας και τους άλλους. Θα μπορείτε να είστε ωφέλιμος, χρήσιμος και αποτελεσματικός, και η παρουσία σας θα στηρίζει ουσιαστικά τους άλλους.
Γι’ αυτό λοιπόν στην καθημερινή εμπειρία θα χρειαστεί να ακούς και να σέβεσαι τις επιταγές ή τους ψιθύρους της καρδιάς σου, καθώς και τις σκέψεις και εκτιμήσεις της λογικής σου και του νου σου.
Εάν στηριχθείς μόνο στην καρδιά σου, τότε συχνά θα διαπιστώσεις ότι έκανες λάθος εκτιμήσεις για άτομα και καταστάσεις. Αυτό θα σε αποκαρδιώσει και θα σε αποθαρρύνει μακροπρόθεσμα.
Από την άλλη, αν στηρίζεσαι μόνο στο μυαλό σου, αυτό θα σε αποκόψει από την ανθρωπιά σου, την μεγαλοψυχία σου, την ενσυναίσθησή σου, την εσωτερική σου επαφή με το θεϊκό, την ικανότητά σου να αντιλαμβάνεσαι «πίσω» από γεγονότα και καταστάσεις.
Η ζωή ζητά ν’ αναπτύξουμε εξίσου και τις δύο πτυχές του εαυτού μας – το πνευματικό και το ανθρώπινο, τον διαισθαντικό και το λογικό. Να μάθουμε να στηριζόμαστε και να εμπιστευόμαστε την καρδιά μας, να δρούμε με το πάθος της, να παίρνουμε κουράγιο απ’ αυτήν, αλλά και να μάθουμε ν’ ακούμε τις εκτιμήσεις του μυαλού μας που μας παρέχει προσγειωμένες, ρεαλιστικές, αλλά ίσως όχι και τόσο ευχάριστες πληροφορίες.
Οι δύο πτυχές του εαυτού αποτελούν είναι ποτάμι. Φαίνονται τόσο διαφορετικές, αλλά είναι ένας δρόμος. Σαν δίδυμα στοιχεία επικοινωνούν, τρέφονται και αλληλοστηρίζονται υπηρετώντας το ενιαίο σύνολο, δηλαδή τον έμψυχο εαυτό. Υπηρετώντας το ύψιστο, φροντίζεις το ελάχιστο. Και φροντίζοντας το ελάχιστο, υπηρετείς το ύψιστο.
Αυτή η δίδυμη υπόσταση του ανθρώπου είναι σημαντικό να αναγνωριστεί και να γίνει λειτουργική ώστε να μπορεί ο άνθρωπος να οδηγείται σε ορθή δράση και ορθή εκτίμηση ατόμων και περιστάσεων.
Κάθε μέρα, με κάθε καινούργια εμπειρία και επαφή, ακονίζουμε και διευρύνουμε το νου και την καρδιά μας. Σταδιακά γινόμαστε ένα ολιστικό και ολοκληρωμένο ον, που γνωρίζει πώς να βρίσκει την ισορροπία ανάμεσα στον ουρανό και την γη.
Είναι εξαίσια τα δώρα και οι ανακαλύψεις που θα σου δοθούν εάν έχεις ανοιχτά τα μάτια να βλέπεις αυτόν τον κόσμο και ανοιχτά τα αυτιά ν’ ακούς την εσωτερική φωνή που πάντα μιλά μέσα σου!
Αξιοποίησε λοιπόν όλα όσα σου έχουν δοθεί χωρίς ν’ απαξιώσεις ή να υποτιμήσεις οτιδήποτε! Και ο νους και η καρδιά να είναι μαζί σου!
Με αγάπη,
Χαριτίνη