Οι δυνητικότητες μπορούν να γίνουν πραγματικότητες*

Ζούμε σ’ ένα πολιτισμό και σε μία εποχή όπου τιμάται σαν θεός η ταχύτητα. Η ταχύτητα να μετακινούμαστε, ν’ απαντάμε γρήγορα σε μηνύματα, να γράφουμε συντομευμένα, να κάνουμε τις δουλειές γρήγορα, ν’ αποφασίζουμε γρήγορα, να σκεφτόμαστε γρήγορα, να θεραπευόμαστε γρήγορα, να προοδεύουμε γρήγορα, να πετυχαίνουμε γρήγορα. Ζούμε σαν να μην προλαβαίνουμε.

Η ταχύτητα λειτουργεί σαν εθισμός, αναισθητικό, και ναρκωτικό. Μας καθιστά ασυνείδητους, δεν μας επιτρέπει να συλλογιστούμε. Όταν λειτουργούμε σαν αυτόματοι μηχανισμοί, είναι αναπόφευκτο ότι θα γίνουμε εμείς οι ίδιοι οι υπονομευτές των ευκαιριών και των δυνατοτήτων μας.

Ο σύγχρονος πολιτισμός της λατρείας της ταχύτητας δεν δίνει καμία αξία στην σιωπή, στο αργό, στο βαθύ, στο στοχαστικό. Κι όμως είναι στο αργό, στο σιωπηλό και στο βαθύ, που η δύναμη του εαυτού να εκπληρώσει και να εκπληρωθεί βρίσκεται.

Η χρονιά που διανύουμε μας δίνει την δυνατότητα ν' αντιληφθούμε το νήμα της ύψιστης δυνητικότητας* του εαυτού μας και να το ακολουθήσουμε.

Αυτή δεν είναι μικρή ευκαιρία. Γι’ αυτό είναι μία χρονιά που για πολλούς μπορεί ν’ αποδειχθεί ορόσημο.

Οι μήνες που ακολουθούν μέχρι το τέλος του Αυγούστου φέρνουν την ευκαιρία να βγάλουμε από την μέση τα εμπόδια για την ύψιστη δυνητικότητα του εαυτού μας. Δηλαδή, ν' αναγνωρίσουμε τους τρόπους που δεν επιτρέπουμε στο δυναμικό μας να εκδηλωθεί, να σκεφτούμε αν πιστεύουμε ότι θα βρούμε ευτυχία και εκπλήρωση τρέχοντας πίσω από τα ζητούμενα της εποχής ή αν θα τις βρούμε δίνοντας αξία και λίγο χρόνο – που από μόνος του δίνει αξία όταν τον δίνουμε – για να καταλάβουμε τον ίδιο μας τον εαυτό μας, τις αληθινές ανάγκες μας, τις αληθινές μας επιθυμίες, τα πιο πολύτιμα φυλαγμένα όνειρά μας, που δεν τολμάμε ούτε στον εαυτό μας να τα πούμε.

Ο θεϊκός άνεμος φυσά ευνοϊκά και μας παροτρύνει να το κάνουμε για να ξεφύγουμε από την Μοίρα και να βρούμε και να ζήσουμε το Πεπρωμένο μας.

Για να βαδίσουμε στο Πεπρωμένο μας χρειαζόμαστε να κοιτάξουμε ποιες είναι οι αρχές με τις οποίες είμαστε ασυνείδητα ευθυγραμμισμένοι, με τις οποίες ζούμε, τις οποίες ανακυκλώνουμε ασυναίσθητα αλλά έμπρακτα στην καθημερινότητα.

Αν είναι να βρούμε και ν' ακολουθήσουμε το Πεπρωμένο μας, τότε χρειαζόμαστε να δούμε ποιες αρχές, συμπεριφορές, στάσεις, υπονομεύουν το "κρυμμένο χρυσάφι" μας. Χρειαζόμαστε ν’ αναγνωρίσουμε αν και πόσο ανεκπλήρωτοι νιώθουμε. Χρειαζόμαστε να δούμε τα βασικά πιστεύω μας για εμάς και την ζωή με κριτήριο τον τρόπο που πράττουμε και συμπεριφερόμαστε.

Πού αλήθεια στηρίζουμε το μέλλον μας; Ποιες είναι οι δυνάμεις που πιστεύουμε ότι είναι σύμμαχοί μας; Τι χρειάζεται να καταλάβουμε σε σχέση με όλα αυτά; Αυτά δεν είναι μικρά ερωτήματα, επειδή οι θέσεις που θα πάρουμε και οι απαντήσεις που θα δώσουμε –συνειδητά ή ασυνείδητα – θα γίνουν λίγο αργότερα η ζωή μας και οι εμπειρίες μας. θα γίνουν η Μοίρα ή θα γίνουν το Πεπρωμένο μας.

Θ’ ακολουθήσουμε τις δυνάμεις του εξωτερικού πεδίου της ζωής και αυτά που η ταχύτητα μάς υπόσχεται; Ή θα έχουμε το κουράγιο ν’ ακολουθήσουμε την σοφία του εαυτού μας; Θα βρούμε το σθένος να εμπιστευτούμε το αόρατο μέσα σε μας όταν είναι τόσο πιο εύκολο να ακολουθήσουμε το ορατό γύρω μας; Και γιατί θα θελήσουμε να το κάνουμε αυτό;

Θα κυνηγήσουμε τις εξωτερικές συνθήκες για να τις αναγκάσουμε να μας φέρουν την σωτηρία ή να δώσουν λύσεις στα προβλήματά μας; Ή θ’ ακολουθήσουμε την διαδρομή που μας φέρνει σ’ επαφή με την συνείδησή μας, την ευτυχία μας, και την εκπλήρωσή μας – που πάντα συνοδεύουν η μία στην άλλη;

Μία βαθιά αρχετυπική δύναμη ζωντανεύει αυτούς τους μήνες, με τα πανιά του σύμπαντος να την υποστηρίζουν αμέριστα. Η ύψιστη δυνητικότητα* του εαυτού μας ζωντανεύει και ζητά να ξεκαθαρίσουμε τον εσωτερικό χώρο από στάσεις και ασυνείδητες θέσεις με τις οποίες εμποδίζουμε το δυναμικό και τις δυνατότητές μας.

Οι ροές των ύψιστων δυνατοτήτων επιδιώκουν ν’ αλλάξουν την Μοίρα και να μας οδηγήσουν στο Πεπρωμένο, όχι μόνο στο ατομικό αλλά και στο συλλογικό πεδίο.

Οι ψυχές μας πάλλονται και βουίζουν κάτω από την επιδερμίδα της βιολογίας καλώντας μας να αισθανθούμε το Ανεκπλήρωτο Δυναμικό μας, τις αγέννητες δημιουργίες μας, τις ανέκφραστες δυνατότητες μας, που άρχισαν να χτυπούν την πόρτα μας.

Ποια είναι αυτά που ακόμα δεν έχουμε επιτρέψει να εκδηλωθούν, ποια όνειρα, ποιοι πόθοι, ποιοι στόχοι; Σε ποιες πτυχές μας δεν έχουμε δώσει χώρο και χρόνο για να πάρουν μορφή και να γίνουν δράση και έργο και δημιουργία; Ποιες είναι οι φευγαλέες σκέψεις που έρχονται και ξανάρχονται αλλά αναβάλλουμε να τις ακολουθήσουμε; Ποια είναι η ιδέα που επανειλημμένα μας επισκέπτεται, αλλά την απωθούμε επειδή είναι πολύ μεγαλειώδης για εμάς;

Ας αφουγκραστούμε τον εαυτό τους μήνες που έρχονται. Ας αναγνωρίσουμε αυτά που κρύβουμε, ας ψυχανεμιστούμε τους παλμούς των ονείρων μας, τις δυνητικότητες που καθένας μας φέρνει ως πολύτιμο φορτίο επειδή ποθεί να τις κάνει πραγματικότητες.

Κι ας κάνουμε από το φθινόπωρο, αν όχι νωρίτερα, τα βήματα με τα οποία όλες οι εξαίσιες δυνητικότητες του εαυτού μας θα πάρουν πορεία και ροπή, θ' αρχίσουν με μικρές πράξεις συνέχειας να παίρνουν ενέργεια, ώστε με τον ούριο άνεμο του σύμπαντος να γίνουν εξαίσιες πραγματικότητες του εκπληρωμένου εαυτού.

* *Λίγο πριν το τέλος του 2018 και στις αρχές του 2019, είχε γίνει ο Δίδυμος Διαλογισμός του Μέτατρον που αφορούσε την ποιότητα της ενέργειας του 2019. Όπως εξήγησα τότε, το 2019 φέρνει την ευκαιρία να εκδηλωθεί η Ύψιστη Δυνητικότητα του εαυτού μας και γι’ αυτό η χρονιά μπορεί ν’ αποδειχθεί ορόσημο για πολλούς από μας.

Με σκέψεις αγάπης,

Χαριτίνη