Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις περνούν από διαφορετικά στάδια και φάσεις, καθένα με διαφορετικά ζητούμενα. Οι σχέσεις αποτελούν ένα υπέροχο μέσο για εξέλιξη και θεραπεία και μεταμόρφωση, αν είμαστε συνειδητοί και αφήσουμε στην άκρη τις ουτοπικές προσδοκίες. Το γεγονός ότι η σχέση είναι μία βαθιά και μεγάλη συμφωνία εξέλιξης περνά στα «ψιλά» και γι’ αυτό αδιάβαστη. 

Έτσι βρισκόμαστε να πιστεύουμε ότι η σχέση θα «μείνει» ή πρέπει να μείνει εσαεί στην πρώτη υπέροχη, γλυκιά, ονειρεμένη φάση - θα μπορούσε, αν είχαμε λύσει όλα τα θέματα με τον ίδιο μας τον εαυτό και δεν τρωγόμασταν με τα σωθικά μας. Αν με τον καιρό τα σημάδια του έρωτα ξεθωριάσουν, τότε πιστεύουμε ότι η σχέση δεν πάει καλά, και η δυσφορία και η απογοήτευση αρχίζουν να φωλιάζουν μέσα μας. Το ίδιο ακριβώς ισχύει με τις «σφηνωμένες» ιδέες για το πώς θα έπρεπε ή πώς θα θέλαμε να είναι η σχέση μας μετά από 5, 10, 20 χρόνια. Τέτοιες ιδέες μας βασανίζουν, μας τυφλώνουν, παράγουν εμμονή σ’ αυτό που δεν είναι εκεί αλλά εμείς το θέλουμε, και έτσι μας στερούν την δυνατότητα να δούμε τι αλήθεια συμβαίνει με εμάς και τον άλλον, και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό. 

Όλες οι σχέσεις είναι σπόροι που φέρουν δυνατότητα και υπόσχεση. Όπως κάθε σπόρος γνωρίζει, η ανάπτυξή του θα περάσει από διαφορετικές φάσεις, δυσκολίες, και αντιξοότητες μέχρι να καταφέρει να γίνει δένδρο. Το ίδιο ισχύει και με τις σχέσεις μας - θα περάσουν αντίστοιχες φάσεις. Η φάση του έρωτα, θα φέρει την φάση της προσαρμογής και εξοικείωσης, την οποία θα διαδεχθεί η σύγκρουση για δύναμη, η οποία μπορεί να μας οδηγήσει σε επανεκτίμηση και ίσως σε συμφιλίωση. Ίσως καταφέρουμε στο τέλος να γίνουμε ένα μεγάλο δένδρο αποδεχόμενοι τον άλλο και τον εαυτό μας. 

Όταν έχουμε επίγνωση ότι η σχέση θα περάσει από διάφορες φάσεις, έχουμε την δυνατότητα να την δούμε ως ζωντανή, μεταβαλλόμενη, και εξελισσόμενη. Αυτό μας κάνει συνειδητούς και παρόντες στα θέματα που προκύπτουν, μας προσγειώνει καλώντας μας να νοιαστούμε για τον σπόρο αγάπης έτσι όπως πάλλεται και ανεμοδέρνει στον μικρόκοσμό μας. Και αυτά είναι τα ψίχουλα που μας καθοδηγούν στην δική μας διαδρομή εξέλιξης και θεραπείας. 

Αυτό βάζει σ’ εφαρμογή και κίνηση την πνευματική φύση και συνείδηση, γιατί ξεβολεύει αλλά ωριμάζει και δυσκολεύει αλλά δυναμώνει τον εαυτό μας. Μας αποδεικνύει στην πράξη ότι τα πάντα στην ζωή αφορούν την προθυμία μας για αλλαγή και εξέλιξη προς το καλύτερο, και αυτό δίνει νόημα στην αξία της ζωής μας και στην κατεύθυνση της πορείας μας. 

Την παραμονή της γιορτής των ερωτευμένων, σας προσκαλώ να γνωρίσουμε την ίδια την αγάπη. Όχι την επιδερμική, επιφανειακή, βολική αγάπη, αλλά την αγάπη ως ουσία εξέλιξης και θεραπείας. Την αγάπη ως νοημοσύνη της ψυχής και του πνεύματος. Την αγάπη που αντέχει τις αντιξοότητες, την αγάπη που αντέχει τις συγκρούσεις, την αγάπη που μένει και μεταμορφώνει την ουσία της, την αγάπη που αντέχει ν’ αναθεωρήσει τον εαυτό της, την αγάπη που κάνει πράξεις και δεν αρκείται σε λόγια. Την αγάπη όπως το πνεύμα μας την εννοεί, την γνωρίζει και την μεταδίδει.

Αυτή η αγάπη αντέχει σ’ όλους τους χρόνους, ζει σε όλους τους χώρους, επειδή είναι της αλήθειας και του δικαίου, και όχι της επιθυμίας και της αποφυγής.

Στο τρίωρο που θα έχουμε στην διάθεσή μας θα μιλήσουμε και θα γνωρίσουμε την ουσία σε κάθε στάδιο μύησης στην Αγάπη, και θα καταλάβουμε καλύτερα τι και πώς μπορούμε να διατηρήσουμε και να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας και ουσιαστικά την ζωή μας.