Η Τελετή της Μαρσώ, 21 Δεκεμβρίου

Σήμερα είναι μέρα μεγάλης γιορτής!

21 Δεκεμβρίου! Στο χωριό του Άγιου Βασίλη όλα είναι έτοιμα στην θέση τους. Τα περίεργα τραπέζια, τα μυστήρια πιάτα, τα ποτήρια, οι μεγάλες γαβάθες για τα φαγητά, οι ασουλούπωτες κανάτες για τους χυμούς, μπουκάλια με αλλόκοτα σχήματα είναι καθαρά και έτοιμα για τα ποτά, αλλά το πιο απίθανο απ’ όλα είναι το τραπεζομάντηλο που τα νήπια ξωτικά έχουν φτιάξει! Έχεις δει εσύ ποτέ σου τραπέζι στρωμένο με τραπεζομάντηλο φτιαγμένο από κλεμμένες ηλιαχτίδες, στολισμένες με γκι και ου; Ε, πράγματι αυτό είναι κάτι που αξίζει να δεις!

Είναι σαν να υπάρχει ένα φωτεινός προβολέας κάτω από το τραπέζι, που ρίχνει χρυσό φως πάνω στα υπέροχα φύλλα των γκι και των ου! Είναι κάτι εξαίσιο να το βλέπουν τα μάτια σου! Έτσι όπως είναι πλεγμένες οι ηλιαχτίδες με τα γκι και τα ου, νομίζεις ότι βλέπεις μία μικρή εικόνα από τον παράδεισο! Κάπως έτσι πρέπει να είναι η ομορφιά του και η φωτεινότητά του!

Δεν είναι τυχαίο που το τραπεζομάντηλο το πλέκουν τα νήπια ξωτικά! Αυτά είναι τα μόνα που έχουν την πιο μεγάλη ικανότητα να κλέβουν ηλιαχτίδες, ειδικά εκείνες που βγαίνουν νωρίς το πρωί, ή που εμφανίζονται λίγο πριν ο ήλιος δύσει! Εκείνες τις ώρες το φως του ήλιου έχει απίθανες αποχρώσεις και οι αχτίδες έρχονται μ’ ένα φως μαλακό και απαλό, σαν να θέλουν να πουν «καλημέρα» ή «καληνύχτα» με τον πιο ρομαντικό τρόπο.

Τα νήπια ξωτικά έχουν δυνάμεις ασύλληπτες! Τα πιο μεγάλα ξωτικά συχνά τα συμβουλεύουν πώς να χρησιμοποιούν τις μαγικές τους δυνάμεις ώστε να βοηθούν στο γενικό καλό για όλα τα πλάσματα της γης. Είναι χάρη σ’ αυτές τις μαγικές τους δυνάμεις που μόνο αυτά μπορούν να πιάσουν εξαίσιες ηλιαχτίδες, με απίθανα χρώματα: Ροδακινί, χρυσαφί, βερικοκί, ροζουλί, κουφετί, χρυσοπορτοκαλί, ροδοπορτοκαλί, χρυσοβερυκοκί, χρυσοροδακινί, ροδοκουφετί!

Μερικές φορές καταφέρνουν να κλέψουν και κάποιες ηλιαχτίδες που έχουν μέσα τους σταγόνες τυρκουάζ θάλασσας ή γαλάζιου ουρανού! Μ’ αυτές φτιάχνουν εξαίσια τραπεζομάντηλα, υπέροχες κουρτίνες, ωραία δαντελένια πέπλα, και τα καλά ρούχα των ξωτικών για τις γιορτές και τους γάμους.

Σήμερα, είναι η μέρα που όλα τα ξωτικά στολίζουν τον Άγιο Βασίλη με φύλλα και λουλούδια της γης! Αγνώριστο τον κάνουν! Ούτε μαλλιά φαίνονται, ούτε κεφάλι! Μόνο τα γένια του ξεχωρίζουν που τα τραβούν για να τα στολίσουν με γκυ, κισσό, ου και πρασινάδες. Πάντως εκείνος τους κάνει κάθε χρόνο το χατίρι και κάθεται και τον κάνουν άλλα αντί άλλων, δηλαδή αλλαντάλλον! Ποιος θα μπορούσε να τον αναγνωρίσει έτσι που τον στολίζουν σαν παραφορτωμένο δένδρο;

Σήμερα λοιπόν γιορτάζει η γη, γιορτάζει και η χαρά της ζωής! Τα ξωτικά σήμερα γιορτάζουν τον ερχομό των Νερουβείμ! Χορεύουν, τρώνε, πίνουν, και φυσικά τραγουδούν ή λένε στιχάκια και ποιηματάκια! Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να θυμηθείς ποιος είσαι και τι μπορείς να κάνεις για να είσαι χαρούμενος!

Τώρα που η γη έχει την πιο μεγάλη νύχτα όλου του χρόνου, τώρα χρειάζεται τα ξωτικά να την βοηθήσουν να ξαναφέρει το φως! Πώς αλλιώς θα έρθει το φως εάν όχι με χορούς και τραγούδια, με γέλια και χαρές, με ευχαριστίες προς όλους τους Νερουβείμ απανταχού στον κόσμο, που βοήθησαν καθένα και όλα τα πλάσματα να θυμηθούν ποιοι είναι και πώς θα είναι χαρούμενοι;

Ε, λοιπόν νομίζω ότι σήμερα η μέρα δεν πρέπει να περάσει έτσι απλά. Νομίζω ότι σήμερα πρέπει κι εσύ να αναλάβεις πρωτοβουλίες! Σήμερα έχεις την ευκαιρία και εσύ να χαρείς, να γιορτάσεις και να δεις τα ξωτικά! Θα σου πω λοιπόν την ιστορία της σοφής Μαρσώ!

Σ’ ένα μικρό χωριό της Ελλάδας ζούσε μία γιαγιά, που ήταν έλεγαν Μαρσώ. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, είτε νωρίς το πρωί είτε νωρίς το βράδυ, την ώρα που ο ήλιος ανέτειλε ή έδυε, η Μαρσώ έβγαζε στον μικρό κήπο της, ένα μεγάλο δίσκο γεμάτο λιχουδιές! Έβαζε μέσα μπολάκια γεμάτα σταφίδες, καρύδια, φουντούκια, καλαμπόκι, ζαχαρωτά, καραμελίτσες, μπισκότα, γλειφιτζούρια!

Έβγαζε τον δίσκο στον κήπο, τον ακουμπούσε στην γη, έλεγε τα Λόγια που της είχε μάθει η δική της γιαγιά, και έτσι κάθε χρόνο προσκαλούσε όλα τα ξωτικά να την επισκεφτούν. Ήταν ο τρόπος της να τους πει «Σας περιμένω με χαρά!».

Αφού άφηνε το πιάτο, έμπαινε σπίτι, καθόταν στην πολυθρόνα που κοιτούσε την αυλή, και άρχιζε το κέντημα. Πού και που έριχνε καμιά ματιά προς τον δίσκο και συνέχιζε το κέντημά της… μέχρι που ξεχνιόταν… και τότε κάτι αναπάντεχο γινόταν!

Για λίγα δευτερόλεπτα, η αόρατη κουρτίνα που χωρίζει τον κόσμο των ανθρώπων από τον κόσμο των ξωτικών τραβιόταν παράμερα και η Μαρσώ έβλεπε για λίγο τον κόσμο τους! Ξωτικά, νάνους, νεράϊδες, καλικαντζάρους, μέχρι και νανοδαχτυλήθρες! Κάθε χρόνο η ανυπομονησία της ήταν απερίγραπτη! Κάθε φορά που τους έβλεπε η καρδιά της χοροπήδαγε από χαρά και μία βαθιά ευχαρίστηση γέμιζε την ψυχή της σαν απαλή κουβέρτα. Ένιωθε για λίγη ώρα ξανά απόλυτη αθωότητα σαν παιδί και η καρδιά της ήταν τρισευχαριστημένη! Όλες οι έγνοιες, οι σκοτούρες, οι θλίψεις και οι ταλαιπωρίες έφευγαν, και όλος ο κόσμος ήταν γλυκός σαν την πιο νόστιμη σοκολάτα του κόσμου!

Λιγωμένη η Μαρσώ πήγαινε το βράδυ για ύπνο, με ένα χαμόγελο που έφτανε μέχρι τ’ αυτιά. Ευχαριστώντας το Επτάκτινο Αστέρι της για τα καλά που της είχε φέρει, κοιμόταν τον πιο γλυκό, σοκολατένιο, τέλειο ύπνο! Κοιμόταν σαν παιδί, σαν πουλάκι, σαν αθώο περιστέρι, σαν φως από αστέρι, σαν αγάπη ζωντανή, σαν αλήθεια φωτεινή, σαν σοφία λαμπερή, σαν … σαν… σαν Μαρσώ αληθινή!

Σήμερα λοιπόν νομίζω ότι πρέπει και εσύ να κάνεις το επόμενο βήμα στην σχέση σου με τα ξωτικά! Αν θέλεις να δεις για λίγα δευτερόλεπτα τον κόσμο τους κάνε ακριβώς αυτά που θα σου πω γιατί η Μαρσώ μου τα έχει ξεφουρνίσει όλα με το Ν και με το Σ!

Διάλεξε από τα ντουλάπια του σπιτιού σου ένα ωραίο πιάτο, και βάλε μέσα του μία χουφτίτσα από κάθε λιχουδιά που νομίζεις ότι θα τους αρέσει. Βάλε ας πούμε λίγες σταφίδες και δίπλα τους λίγα αμύγδαλα, και δίπλα τους λίγα ξερά σύκα, και δίπλα τους λίγο καλαμπόκι ωμό, και δίπλα τους δύο-τρία μπισκότα, και δίπλα τους δύο-τρία μικρά γλυφιτζούρια, και ίσως εάν έχεις δύο τρία κομματάκια φρέσκιας κολοκύθας. Έτοιμο το πιάτο!

Τώρα διάλεξε ποιο μέρος της βεράντας ή του κήπου σού αρέσει για να βάλεις το πιάτο. Κοίτα χωρίς βιασύνη και μην ξεχνάς να αναπνέεις! Αν είσαι σε βεράντα διάλεξε κάποιο από τα μεγάλα λουλούδια ή δένδρα. Αν είναι στον κήπο, όπου σου αρέσει εσένα, εκεί είναι καλά!

Τώρα πήγαινε πλύνε τα δόντια σου, και ρίξε μπόλικο νερό στο πρόσωπό σου! Χτένισε τα μαλλιά σου και βάλε απλά καθαρά ρούχα - και η πυτζάμα σου κάνει! Πήγαινε εκεί που έχεις αφήσει το πιάτο των ξωτικών, πιάστο στα χέρια σου καλά, κλείσε απαλά τα μάτια σου και πες τρεις φορές από μέσα σου «Μαρσώ, Μαρσώ, Μαρσώ, βοήθησέ με εδώ!».

Άνοιξε τα μάτια σου, μην ξεχνάς να αναπνέεις, και νιώσε την λαχτάρα της καρδιάς σου γι' αυτήν την επαφή. Καθώς κρατάς τις λιχουδιές, ψιθυριστά πες στα ξωτικά τον λόγο που τα καλείς:

«Νεράϊδες, νάνοι,

ξωτικά όλα,

θέλω να σας δω,

όχι για να παινευτώ.

Θέλω να σας ανταμώσω,

την αγάπη μου να νιώσω,

η καρδιά μου να χαρεί,

και όλους σας να θυμηθεί».

Τώρα είναι η ώρα να πας στο σημείο που έχεις διαλέξει για να βάλεις το πιάτο με τις λιχουδιές. Πήγαινε χωρίς βιασύνη και πριν το ακουμπήσεις στο σημείο που διάλεξες, πες με την συνηθισμένη σου φωνή, χωρίς να την κάνεις πιο δυνατή ή φωναχτή:

«Άρχοντα των δασών,

Βασίλισσα των νερών,

Πρίγκιπα της φωτιάς,

Δούκισσα της καρδιάς, (προσοχή εδώ! μην μπερδευτείς με την Δούκισσα Νομικού και αρχίσεις

να ονειρεύεσαι το dancing with the stars!)

Ελάτε σήμερα εδώ,

στο φως του Επτάκτινού μου,

ελάτε σήμερα εδώ,

στο φως του Εαυτού μου!

Με την καρδιά μου ανοιχτή,

τον νου μου ενωμένο,

τα δώρα που διαλέξατε,

για μένα περιμένω!».

Πες τα Λόγια τρεις φορές και ακούμπησε τις λιχουδιές στο χώμα ή μέσα στην γλάστρα. Κοίταξε για δύο λεπτά τις λιχουδιές και άφησε ελεύθερη την φαντασία σου να ονειρευτεί μορφές που αρχίζουν από μακριά να έρχονται προς το πιάτο με τις λιχουδιές!

Το Μυστικό είναι να μην κάνεις σαν ξελιγωμένος! Ναι, τόσο απλό! Να μην κάνεις λες και δεν έχεις φάει σοκολάτα επί ένα μήνα! Το Μυστικό είναι να μην σε πιάσει κολοπιλάλα, τρεμοπρεμούρα, τρελοπαλμία. Μείνε χαλαρός, ανέπνεε, μην αγχώνεσαι…

Στο κάτω-κάτω της γραφής, ό,τι θέλουν τα ξωτικά θα γίνει και θα κάνουν! Οπότε, πάρτο απόφαση. Γιατί να σε πιάσει πρεμουλοπιλαλίαση; Άστα να κάνουν ό,τι θέλουν! Άμα θέλουν να έρθουν, θα έρθουν! Αν όχι, φλιπ-φλοπ και κουκουρούκου μαζί, στο τετράγωνο!

Τώρα μπες στο σπίτι και κάτσε κάπου που να μπορείς να ρίχνεις που και που καμία ματιά στο πιάτο. Μην βάλεις τηλεόραση με τίποτα. Μην παίξεις ηλεκτρονικά με τίποτα. Αν θες διάβασε, ζωγράφισε, βάλε μία ωραία απαλή μουσική – παρακαλώ δεν εννοώ heavy metal, και ευχαριστήσου χαλαρά την ώρα σου. Αν έχεις διάθεση, διάβασε κάποιο χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Όπως και να’ ναι, άσε να περάσει μία ή δύο ώρες χωρίς να κάνεις κάτι έντονο. Πες πως πήγες σε ένα σπα! Και είσαι χαλαρός και άνετος, ήρεμος και χωρίς άγχος!

Οι νεράϊδες και τα ξωτικά θα κάνουν την επίσκεψή τους, γι’ αυτό να είσαι βέβαιος! Αυτό που δεν μπορείς να προβλέψεις ή να ξέρεις είναι το πώς θα το κάνουν αυτό με σένα και για σένα! Δεν θα σου πω όμως τους τρόπους, γιατί θέλω να είσαι ελεύθερος στο μυαλό, στην καρδιά και στην φαντασία, για να γίνει η επίσκεψη! Σου υπόσχομαι πως αύριο θα σου πω μερικούς τρόπους που μέχρι τώρα τους είδαν παιδιά και μεγάλοι!

Περιμένοντας με ανυπομονησία τα τρελά νέα σου από την συνάντηση, σου στέλνω την αγάπη μου και δυό κουκουρούκου φιλιά!

Η εορταστική νεράϊδα Χαριτίνη

copyright 2013-2022