Κιθαρωδός

Ένας κιθαρωδός παίζει μία κιθάρα που έχει χιλιάδες χορδές.

Μπορείς να φανταστείς αυτή την κιθάρα

με τον ήχο των χιλιάδων χορδών;

Μπορείς να διανοηθείς την μελωδία και τις άπειρες χροιές της;

Ο κιθαρωδός παίζει τη κιθάρα του

και μιλά με τους ήχους του σύμπαντος,

τραγουδά στους αιθέρες το τραγούδι του,

επικοινωνεί με τις λεωφόρους των ουράνιων σφαιρών.

Γνωρίζει την γλώσσα, αναγνωρίζει τις χροιές των ήχων.

Είναι φτιαγμένος από αστερόσκονη,

μεγαλωμένος ανάμεσα στους ήλιους,

ταξιδεμένος μέσα στους γαλαξίες.

Οι χορδές πάλλονται πάνω στο κεφάλι του.

Δεν είναι πια τεντωμένες.

Άλλες είναι σγουρές, άλλες είναι ίσες.

Άλλες καλυμμένες από χρώματα για να μην διακρίνονται,

άλλες προστατευμένες κάτω από καπέλα.

Άλλες είναι κοντές γιατί φοβάται

μην ακουστεί δυνατά το τραγούδι του.

Και όμως, όπως κι αν είναι, μιλούν για σένα κιθαρωδέ,

τραγουδούν το δικό σου τραγούδι,

εξιστορούν τα δικά σου επιτεύγματα,

δίνουν το στίγμα του χώρου σου και του χρόνου σου,

συνομιλούν με τους γαλαξίες

και επικοινωνούν με τα ηλιακά συστήματα.

Κιθαρωδέ,

φτιαγμένος από ήχο και Λόγο είσαι,

μελωδός του σύμπαντος ολόκληρου πλασμένος!