Παιδιά του ανυπότακτου πνεύματος

Σήμερα, καθώς ανάβεις ένα κεράκι, φαντάσου ότι ανάβουν μαζί του εκατοντάδες άλλα κεράκια. Όλα αυτά τα κεράκια ανάβουν από παιδιά με ανυπότακτα χαμόγελα,

από παιδιά που ανυπότακτα γελούν, ανυπότακτα σκέπτονται, ανυπότακτα ζουν,

ανυπότακτα ονειρεύονται, ανυπότακτα ενώνουν κόσμους!

Εκατοντάδες ανυπότακτες φλόγες που ενώνουν χρώματα και ήχους, ζωές και ιστορίες, χώρους και χρόνους, μορφές και εκφράσεις, τρόπους και πτυχές.

Πόσο πιο νικηφόρα θα μπορούσε να είναι η αγάπη; Πόσο πιο νικηφόρο θα μπορούσε να είναι το φως; Πόσο πιο νικηφόρα θα μπορούσε να είναι η δική σου ψυχή; Η νίκη σου επί του χώρου και του χρόνου είναι απόλυτη και αναμφισβήτητη, παιδί της ανυπότακτης καρδιάς και του ανυπότακτου πνεύματος!

Τόσες διαδοχικές μέρες, διέθεσες χώρο και χρόνο για να διαβάσεις το ουράνιο μήνυμα. Τόσες διαδοχικές μέρες, άνοιξες χώρο και χρόνο, για τα ουράνια. Τόσες διαδοχικές μέρες, έβαλες μέσα στον χώρο και τον χρόνο, την ενότητα, τη δύναμη, τη σοφία. Τόσες διαδοχικές μέρες, διάλεξες ξανά και ξανά την αγάπη!

Άσε λοιπόν ό,τι κάνεις στην άκρη, και έλα να γιορτάσεις μαζί με όλη την παρέα των ανυπότακτων παιδιών στην παιδική χαρά του απέραντου γαλάζιου!

Έλα να γιορτάσεις στις τσουλήθρες των ουρανών, να παίξεις στις τραμπάλες της νίκης, να στροβιλιστείς στις σβούρες της αγάπης, να σκαρφαλώσεις στα σχοινιά της ενότητας, να απολαύσεις τα γλυκίσματα των αιθέρων!

«Σήμερα γιορτάζω με την παρέα μου τη νίκη μου επί του χώρου και του χρόνου.»

Σήμερα γιόρτασε!

Καλημέρα, ανυπότακτα παιδιά της νίκης.