Ανθρώπινο μυστήριο

Είμαστε μυστήρια όντα, πλάσματα που γεννιούνται από το Μυστήριο. Πολύπλοκα πλάσματα, με απλές ανάγκες όπως η αγάπη, η καλοσύνη, το μοίρασμα, η αγκαλιά, η κατανόηση.

Είμαστε παντοδύναμα όντα, πλάσματα γεννημένα από την Παντοδυναμία. Πολυσύνθετα πλάσματα με πολλές αδυναμίες όπως ο φόβος, η ανασφάλεια, η ζήλεια, η κτητικότητα, η εξάρτηση.

Είμαστε πλάσματα του αλλού, γεννημένα από το πάντα. Πολυσχιδή πλάσματα με ακόρεστες δίψες όπως η γνώση, η ανακάλυψη, η πραγμάτωση, η έκφραση, η ολοκλήρωση.

Τρέχουμε για τ’ αναγκαία και τ’ αναγκαστικά, ενώ διψάμε για τα «περιττά» και τα «σπάνια».

Κυνηγάμε τα φευγαλέα και τα εφήμερα, ενώ ποθούμε τα «μόνιμα» και τα «σταθερά».

Ονειρευόμαστε την υλική ασφάλεια, ενώ θα κάναμε χιλιάδες χιλιόμετρα για μία στιγμή πλήρους επαφής με το Ιερό και τον Θεό.

Προγραμματίζουμε το μέλλον, ενώ η καρδιά μας λαχταρά την θεϊκή έκπληξη που θα τ’ αλλάξει όλα.

Οργώνουμε τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους, ενώ τα πόδια μας αναζητούν την ευχαρίστηση του απλού χώματος.

Ζούμε σε τσιμεντένια σπίτια, ενώ το πετσί μας φαντασιώνεται την ομορφιά μίας καλύβας στο βουνό ή στην θάλασσα και την φυσική φρεσκάδα του βουνίσιου ή θαλασσινού αέρα.

Κρεμάμε πίνακες στους τοίχους μας, ενώ η καρδιά μας ονειρεύεται να βρεθεί μακριά από κάθε πόλη και να κοιτάξει πάνω, ψηλά, να ξαναδεί τα άπειρα-άπειρα αστέρια που κοσμούν τον αφώτιστο ουρανό .

Είμαστε οι μυστικιστές του χθες, μπερδεμένοι μέσα στις πόλεις, ποτέ πλήρως καλά, ποτέ πλήρως άσχημα. Ποτέ πλήρως ευχαριστημένοι, ποτέ πλήρως δυσαρεστημένοι.

Είμαστε το χθεσινό μυστήριο, τυλιγμένο σε μοντέρνα σώματα, που βαδίζει μέσα σε μοντέρνες πόλεις προσπαθώντας να καταλάβει τον πανάρχαιο εαυτό του.

Είμαστε η ελπίδα για ένα κόσμο καλύτερο.

Είμαστε η απάντηση που περιμένουμε.

Είμαστε το φως που αναζητάμε. Είμαστε Αυτό που προσδοκούμε.

Είμαστε το παρελθόν της ιερότητας που φτιάχνει ένα ιερό μέλλον.