Πολύτιμο και άπιαστο

Tι κάνει κάθε στιγμή πολύτιμη,

αν όχι η φευγαλέα και άπιαστη φύση της;

Δεν μπορείς να την κατακτήσεις και αυτό της δίνει αξία.

Δεν μπορείς να την ελέγξεις, και αυτό προσθέτει στην αξία της.

Είναι λοιπόν έμφυτο μέσα σου να δίνεις αξία

σε όσα δεν μπορείς να κατακτάς και να ελέγχεις.

Ίσως γιατί ούτε εσένα πραγματικά μπορεί κάποιος

να σε κατακτήσει ή να σε ελέγξει,

παρά μόνο για λίγο, παρά μόνο παροδικά.

Ίσως γιατί σε ό,τι είναι γεννημένο άπιαστο και ελεύθερο

βλέπεις να καθρεφτίζεται η δική σου εγγενής

και άπιαστη ελευθερία, η δική σου άπιαστη φύση.

Είσαι πνεύμα και είσαι ζωή.

Είναι που κανείς δεν μπορεί να σε πιάσει,

είναι που κανείς δεν μπορεί τελικά να σε ελέγξει,

είναι που όλος ο κόσμος μαζί δεν μπορεί να σε κατακτήσει,

που αποδεικνύει πόσο άπιαστος,

ακυρίευτος, ανυπέρβλητος, πολύτιμος και ελεύθερος είσαι.

Και η φύση κάθε στιγμής απλά στο υπενθυμίζει.